Van Spilbergenstraat/Marco Polostraat door Mw. Bosman (1999)
Beste mensen,
Ons gezin verhuisde in 1935 van de Van Spilbergenstraat naar de Marco Polostraat nr. 45''. Daar werd ik geboren op 03-04-1936.
Op 23-jarige leeftijd vertrok ik van dit adres, maar mijn ouders bleven er wonen. uiteindelijk vertrok als laatste mijn moeder in 1989 (92 jaar) naar een bejaardentehuis.
Aan 'de straat' en naaste omgeving, maar in het bijzonder de Marco Polostraat, bewaar ik veel herinneringen. Ik moet mij bedwingen al die herinneringen op te schrijven, want het zouden vele, vele kantjes worden! Toch hier een enkele omdat iedere keer als ik weer eens in mijn oude buurt 'zwerf', ik steevast de oude routes loop van toen.
Zo ging ik naar de lagere school (Lovelingschool) in de Jan van Riebeekstraat. Vier maal per dag liep ik vanaf ons huis rechts de hoek om de Cabotstraat in over het Groene Bruggetje van de Admiralengracht. Vervolgens langs de gracht naar de Jan van Riebeekstraat (op de hoek jarenlang een bakker). Ik meen mij te herinneren dat er buurtbewoners protesteerden toen men het 'lef' had het bruggetje in een andere kleur te schilderen. Dit protest was heel terecht want wij hedden het altijd over het groene bruggetje en voor mij zal dit altijd zo blijven al schilderen ze het kanariegeel!
De straat was het domein van de kinderen. Wij konden er heerlijk spelen, er was weinig verkeer. Er was veel groen, bijvoorbeeld de Admiralengracht omdat het waterpeil op polderhoogte was. Daardoor waren de wallenkanten diep, begroeid met bosjes, ideaal voor huttenbouw, stekeltjes vangen en dan het schaatsen in de winter. De buurt was nieuw en schoon. Aan de rand van de stad bovendien (hoofdwegland, tuinderijen met die leuke kippebruggetjes, boerderijen). Enfin, laat ik maar ophouden.
Met vriendelijke groeten,
Mw. A. (Tonnie) Bosman.
Diemen.
